İşini düzgün yapan korku oyunlarını oynamak ne kadar tatlı bir şey anlatamam. Resident Evil 7 öncesinde aynı sene çıkış yapan Outlast 2'yi oynamıştım ve kesinlikle oynadığım en berbat korku oyunlarından biriydi. Resident Evil 7 ile aynı sene çıkmasına bile şaşkınlıkla baka kalmıştım çünkü birisi işini yerinde ve düzgün yapabilen bir yapım diğeri ise çöp demenin bile yetersiz kaldığı bir oyundu. Öncelik Resident Evil 7'i böyle işini düzgün yaptığını söylüyorum ama kendi çapında çok fazla oyunun güzel gidişatını bozan şeyler var onlar hakkında konuşmak istiyorum ama önce biraz oyunun güzelliklerini konuşalım.

İlk olarak oyunun hikayesi hakkında bir kaç şey fark ettim. Bu fark ettiklerim ise pek kötü bir şey değil aslında sadece fazlasıyla türün büyük oyunlarından bazı esinlenmelere sahip. Genel anlamda oyunun hikayesini beğendim güzel bir şekilde sunup bitişe doğru ilerlerken ek paketlerde olan oyunun devamını anlatacak olan hikayelerin temeline atış yaparak bitiriyor. Hikayemizi özetlersek karısından 3 yıldır haber alamayan Ethan Winters'ın bir gün bir video almasıyla karısını aramaya kötü bir şöhrete sahip olan Baker ailesinin konutunun bulunduğu yere gidiyor. Bu anlattığım özet daha çok hikayenin bir kısmını kaplıyor. Hikayenin özet geçtiğim kısmı aslında oyunun en etkili bulduğum kısımlarıydı çünkü bir noktadan sonra oyunun oyuncuyu korkutmaya sürekli çabaladığı atmosferi iyice gergin ve etkili kılmaya çalıştığı kısımları yerine sadece elinize aldığınız makine tüfekle karşınıza çıkan düşmanlara ateş etmeye başlayınca o güzel ilerleyen gergin tempo bir anda tepe taklak gidiyor. Keşke bu tempoyu tepe taklak eden kısımları yapmayı denemek yerine direk kökünden kaldırılmış olsa ne güzel olurdu diye çok düşündüm. Bu bahsettiğim kısım zaten 1-2 saat civarı bittiği için sıkmaya başladıktan sonra oyun yine güzel bir hal alıyor.

Bu yapım bir yönüyle bana öyle bir keyif verdi ki anlatamam bu yön ise oyunun silah kullanımı bu kadar zevkli olacağını hiç düşünmeyerek ilk silahımız olan tabancayı elime alıp ateş etmeye başlayınca o kadar keyifli bir kullanım sunuyordu ki diğer silahları da kullanırken fazlasıyla zevk almıştım. Üstelik silah kullanımının iyiliği oyunu üst seviyelere taşıyor. Silah kullanımı güzel olmasının yanında oyunun normal zorluğunda gidip havaya silahla ateş etmezseniz tutarlı sayıda merminiz kalıyor ama bir deneme amaçlı Madhouse zorluğunda oyuna tekrar başlayayım dedim. Oyunun başlangıcında olan ilk girdiğimiz evde bile çoğu şeyimi kısıtlayarak baya hayat kalmaya zorluyordu özellikle elimdeki eşyaları düzgünce kullanmam için fazlasıyla kısıtlı bir sayıda vermesi çok hoşuma gitti. Kısıtlı eşyaların aksine bir de Madhouse zorluğunda normal zorlukta istediğiniz kadar save almanız yerine size kasetler vererek onlarla kayıt yapmanıza izin veriyor ve bu kasetlerden yeterli sayıda mı yoksa az mı veriyor bilemiyorum çünkü bu zorluğu oyunun ilk kısımlarında göz gezdirip çıkmıştım. Bu arada oyunu bir kere bitirmediğiniz sürece Madhouse zorluğu açık olmuyor bir kere bitirdikten sonra açılan bir zorluk belki orada olan kısıtlılık hoşunuza gidebilir.

Bölümlerin dizaynı ise yine başlarda olan Baker konutlarında güzel fakat sonrasında bölümler biraz tökezlemeye başlıyor. Bölümler biraz başlarda olduğu kadar iyi olmasa bile öyle göze çarpacak kadar kötüleştiğini söylemem. Bir de benim bölümler hakkında çok çok hoşuma giden şey ise oyundaki ana odağımız olan Baker ailesinin her bir üyesi için tamamıyla farklı bir konsept sahip bir bölgeye girmemiz çok hoşuma gitmişti. Bunlar dışında hayatta kalma korku türüne merakınız var ama girmek için oyun düşünüyorsanız Resident Evil 7 türe gayet güzel bir giriş noktası olabileceğini düşünüyorum.