Kutularla inşa ettiğim dünyanın düzgün yönetilebildiğini düşünmüyorum.
Ve bunun farkındalığına kavuşmuş "NORMAL" biri gibi koltuğumdan inip benden bir sonra ki o koltuğa oturan kişiye iyi dileklerimi gönderip o gecenin akşamında ağlamaya gidiyorum.