Bu oyunu bitirmem için yeterince uzun bir süre gerekti, ancak bitirdikten sonra şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki The Last of Us gerçekten de aldığı tüm övgüleri hak ediyor. Her ne kadar basit bir anlatıya sahip olsa da, atmosferin yaratılmasında büyük emek harcanmış - böylece kendinizi bu durumun bir parçası gibi hissediyor ve karakterlerle geçirdiğiniz zaman arttıkça onlarla bağ kurabiliyorsunuz.
Ancak The Last of Us'ı bu kadar büyüleyici kılan da bu, çünkü Joel ve Ellie'nin ilişkileri arasında harika bir baba-kız dinamiği oluştuğunu görüyorsunuz - yaşadıkları her şeyin bir sonucu olarak kendi dünya görüşleri tarafından tehlikeye atılmış. Bu her zaman yan karakterlerle duygusal vedalara yol açıyor ama aynı zamanda sizi kaçınılmaz olanın gerçekleşmesine rağmen her şeyin nasıl farklı yapılabileceğini merak etme noktasına getiriyor.
Bunun büyük bir kısmı eğlenceli, ancak diğer anlar üzücü olabiliyor, ancak dünyayı Joel ve Ellie'nin gözünden görmek de böyle hissettiriyor.