The Talos Principle

released on Dec 11, 2014

The Talos Principle is a philosophical first-person puzzle game from Croteam, the creators of the legendary Serious Sam series, written by Tom Jubert (FTL, The Swapper) and Jonas Kyratzes (The Sea Will Claim Everything).


Reviews View More

Feels really good to play with the inertia and speed but it is not very pretty and transcendence narrative was sort of wet tbqh. Puzzles are fine too.

As someone who is generally very shit at puzzle games, I actually had a good time with this. The story and the philosophical discussions you have with "Milton" are some of the best parts of the game. I do admit I had to get help with some of the later puzzles, especially when the record feature was in play, but I genuinely had a great time with this and completed all of the endings. It's just a very addictive gameplay loop as the puzzles are not too long and the small dopamine hit you get when solving them makes it all worthwhile.
I did try out the "Road to Gehenna" DLC as well that comes packaged with the PS4 version of the game, but I was literally lost from the first puzzle already, so I think I'm just gonna skip it.

Never before have I played a game that makes me question my own existence, among a few other of my (not well thought out) philosophical viewpoints. I was expecting to enjoy this game for a bit of fun, but it ended up being one of my favorites of all time.

Pros:
- Puzzles are fun and challenging.
- Graphics are good and the worlds are very pretty to look at.
- Philosophical elements of the narrative are very well-integrated to the rest of the game and the story.
- Voice acting (where it exists) is solid.
- Story is very unique and unforgettable.
- Soundtrack is beautiful and relaxing.

Cons:
- Some of the puzzles are a little too challenging. But that's all part of the fun!

If you like puzzle games, particularly those similar to Portal and Portal 2, this game is an absolute must-play.

Felsefik olarak oynadığım en iyi oyunlardan biriydi herhalde. İnsanın ve bilincin doğasına, hatta bunların ne demek olduğuna dair inanılmaz genişletebiliyor insanın fikrini. İçinde John Milton'dan tut Kant'a, Kant'tan tut Antik Yunan felsefesine ve mitine kadar birçok metin oyun içinde direkt olarak kullanılıyor. Diğer oyunların aksine havalı olsun diye ekstradan koyulmuş metinler değil ama bunlar, hikayeyle bizzat ilgili şeyler. Hatta oyun bir noktada Straton adında kurmaca bir Antik Yunan filozofu da kullanıyor Talos Prensibi dediğimiz hadiseyi anlatmak için. Gerçek olmamasına rağmen Antik Yunan filozoflarının yazdıkları eserlerden aşağı kalır yanı yok bu metinlerin. Aynı şekilde Osiris çevresinde şekillenen Antik Mısır mitiyle ilgili de oldukça ilgi çekici metinler var.

Hikayesi kağıt üzerinde çok kompleks ya da devrim niteliğinde bir şey olmasa da oyunun hikayeyi size kırıntı kırıntı vermesi ve ipuçlarını çözmenizi beklemesi inanılmaz keyifli. Sadece oyun içinde bulduğunuz QR kodları yardımıyla söylediği 1-2 cümlesini okuduğunuz ve asla görmediğiniz diğer karakterlerin bile inanılmaz kişilikleri var ve her yeni QR kodu bulduğunuzda hem hikayeye dair bir şeyler öğreneceğiniz hem de sizin gibi bu bulmacaları çözen başka robotlar olan bu karakterlerin hikayesine dair daha fazla bilgi edineceğiniz için mutlu oluyorsunuz. Hikayeyi herhangi bir şekilde spoillamak istemiyorum ama bitirdiğinizde içinizde buruk bir acıyla gülümseyecek ve insanlığa olan umudunuzu tazeleyeceksiniz.

Gameplay olarak da bulmacalar inanılmaz keyifli. Gitgide karmaşıklaşsalar da bir süre sonra insanı sıkabilirler zira oyunun genel oynanışı baştan sona bu bulmacalar üzerine. Ben 17 saat civarında bitirdim ama bir anlığına bile sıkmadı çünkü çok zekice tasarlanmış bölümler var, bazılarında bir saat kadar harcadığım oldu (Sana diyorum Prison Break bölümü). Zor bulmacaları herhangi bir yardım almadan çözdükten sonra vücudunuzun bastığı dopaminin tarifi yok. DLC'sini henüz oynamadım ama onun ana oyundan bile iyi olduğunu söylüyorlar.

Kısacası inanılmaz bir deneyimdi, oynayın.

Played next to my Christian grandmother and she was not fuckin with it