İlk defa bir souls oyununu herhangi bir hile kullanmadan ya da direkt bitirebildiğim tek oyun oldu kendisi. Parry ağırlıklı savaşları mükemmel vuruş hissiyatı ve atmosfer, müzikleri ve karakterleriyle eşsiz bir oyun. Ama oyunun yaptığı iğrenç bir şey var. Oyunun sonlarına doğru zorlaşması. Ama adaletsiz bir şekilde. Normalde souls oyunlarında zorluk olsada (malenia gibi zor olmak için tasarlanmış bosslar dışında) geçebilirsiniz eninde sonunda. Ulan şu oyunun sonunda maskeli brotherhood çetesiyle tekrardan savaşıyorsunuz ama önce 3 mini boss u yeniyor ondan sonra kalan ergonuzla ana boss u yenmeye çalışıyorsunuz. Sıkıntı ergonuzun o ana kadar bitmesi ve boss un hiç durmadan spamlayarak saldırması. Oyunun son geçtiği kale tarzı yeri de ne yazık ki beğenmedim. Oyunilk yarısın da bloodborne atmosferinde 80 ler ingilteresinde geçerken sonrasında mağaralar köyler falan diye gidiyor ve görsellik olarak güzelliğini yavaş yavaş azaltıyor. Hele son kalenin ful gri tonlarda bir kale olması aşşırı sıktı. Oyunun kendisi de son bölümüyle yeterince canınızı sıkıyor. Artık bitsin diyorsunuz. Neyse sonuç olarak ortalamanın üstü güzel bir oyundu. Oyunda yaptığınız seçimler olsun builtlerin değişe değişe güzelleşmesi olsun bir souls oyununu souls yapan her şey orada. Ha bi de dayı bu ne kadar metin aq. Ulan hikayeyi biraz ciddiye alıyım dedim lan milletle bir konuşmaya başlıonuz hiç susmuolar. Oyunu 25 saatte bitirdim ve hani 30 saat olmamasının sebebi büyük ihtimal bu. Bir de aldığım endingten memnun değilim. Kalbimi gepetto picine vermeyecektim ama True ending kasmak zormuş anladığım kadarıyla. Normalde 2. bir kez oynamayı düşünüyordum ama oyunun son kısmındaki kanserlik bana illahlah ettirdi. Oyunun 4 te 3 ü mükemmel ama.