Unha xoia que define como facer dun xogo un arma para a aprendizaxe política e histórica. Meternos nun grupo da Resistencia contra os nazis no Berlín dende a subida ao poder de Hitler até o fin da 2ª GM é algo xa mil veces feito, pero nunca dunh maneira tan persoal e desoladora como neste xogo. As decisións que tomamos importan moito, e asistimos tanto a situacións reais concretas como a encontros que sucederon mil veces. É difícil desenganchar unha vez estamos dentro e a loita pola estratexia correcta mantendo a moral alta, o apoio de seguidores, unha boa situación económica para poder facer accións é desoladoramente difícil, como ocorre realmente nun grupo político antifascista, e máis nese momento histórico.
A interface, sendo simple, funciona moi ben unha vez entramos, e mola moito que tanto a nosa personaxe como as que imos atopando se xeren aleatoriamente, permitindo xuntar comunistas con socialdemócratas, anarquistas ou con cristiáns na loita contra o mal maior e obrigándonos a apoiarnos en intelectuais, obreiros e comunidades relixiosas para poder sobrevivir na defensa dos perseguidos.
Se iso, só lle boto en cara o feito de pegar saltos temporais que reinician o noso traballo, estropeando a experiencia nivel de acadar obxectivos.

Unha continuación decente, que malia ter momentos brillantes, na súa pretensión máis seria e adulta perde respecto á primeira entrega. Porén, hai grandes momentos, e agradécese o uso de referencias á primeira parte sen resultar cansino nelo, senón apoiándose para brincadeiras. Iso si: os puzzles seguen a un nivel extraordinario e o ritmo vai coma un trinquete. A segunda aventura gráfica que a xente debería xogar... aínda que só fose por seguir a historia de Guybrush, porque recoñezo que non é a segunda mellor da historia (pero no top está).
E o final... Mola mil polo que ten de existencial e a posíbel tortura eterna de Guybrush ante unha nova vida.

Un xogo que define moi ben o que foi o desastre das consolas e o 3D para as aventuras gráficas, e como quen non entendeu o tipo de xogo que eran matou o xénero. Os controis son atroces, incómodos e caóticos. Non axuda tampouco o de redeseñar Melée e Monkey Island sen semellarse nada ás illas que xa coñeciamos en 2D.
O peor é que o guión non é nada malo e podería funcionar e ser entretido. De feito, xa quererían para si este guión moitas aventuras gráficas que hai por aí. Os puzzles en xeral están ben, aínda que hai algún algo máis forzado por obrigar a fiar informacións absurdamente.
Por último... Está o sistema de Monkey Combat, unha chorrada que sobre o papel podía ser divertido pero só resulta peñazo e que ademais guía cara un final ridículo no que é imposíbel adiviñar o que se agarda de nós. Con todo, e con esas salvedades, non é tan mal xogo como a xente quixo poñelo. Pero tampouco se pode dicir que sexa bo.