Eşsiz anlatım zekasına sahip olan ve bugün olduğu gibi yıllardır da akıllarda yer etmiş bir video oyunu varsa o da kesinlikle Silent Hill 2'dir. Tahmin edilmesi kolay olduğu üzere Silent Hill'de hiçbir şey şansa bırakılmaz. Etkiler, ana karakterlerden başlayarak kitle kültüründe de çizim ve referansların yanı sıra çoklu ve derin anlamlar taşır. Tek bir deneyim size önemli ayrıntıların ve önemli olay örgüsünün çoğunu sağlarken, kimsenin hikayeyi ve tüm inceliklerini tam olarak sindirmesi için yeterli olmaya yüzde yüze yakın bile değildir.Elbette "buzdağının sadece görünen kısmı" ifadesini duymuşsunuzdur. Ayrıca, üst kısmı toplam kütlesinin %10'unu veya daha azını oluşturan, geri kalanı ise altında gizli olan bir buzdağının yüzeyin hem üstünde hem de altında nasıl göründüğünün bir fotoğrafını gördünüz mü? Sevimsiz veya klişe geliyorsa beni bağışlayın, ancak Silent Hill 2'nin olay örgüsüne kıyasla tam anlamıyla mükemmel bir benzetme. Buzdağının yüzeyin üzerindeki ucunu görmüş olabilirsiniz, ancak bu olay örgüsüne yalnızca giriş niteliğindedir. Bir başlangıç ​​noktasıBununla birlikte, yalnızca bildiklerimizi veya gözlem yoluyla bir araya toplayabildiklerimizi hesaba katsak bile, hala ortaya çıkarılacak bir sürü akıllara durgunluk veren gerçekler ve incelikler var.

Ama kasabada bir sorun mu var yoksa içinden geçenlerin zihni mi? Ernest, alt senaryoda Maria tarafından sorulduğunda bu soruya anlayışlı bir bakış sunuyor.

"Bu akıl hastanesinde yalnız kalmak mı istiyorsun?"

"Evet, kesinlikle. Ama deli olanın bu kasaba olduğunu nasıl söyleyebilirsin? Belki de deli olan biziz. İkimiz de... umutsuzca deliyiz."

Kesinlikle açık olan şey, Silent Hill'in ruh çekme gücüne sahip olduğu ve sorunlu zihinlere ulaşabildiğidir.