Black Ops genel olarak bir kısım dışında Soğuk Savaş döneminde geçiyor. Bir bölümünde ise de flashback olarak 1945 yılında 2. Dünya Savaşı'nın sonunda oynuyoruz. Soğuk Savaş dönemi sevdiğim bir dönem olmuştur ondan dolayı da bu tarihte geçmesi oyunu gözümde daha iyi bir noktaya getirdi. Oyunumuz ana karakter Mason'ın sorgu odasında sorgulanması ve sorgulanırken gerekli bilgileri vermek için geçmişi hatırlamasıyla ilerliyor. Daha fazla detaya girmeden oyundaki hikayenin oldukça ilginç ve sizi odağından ayırmayan iyi bir hikaye olduğunu söyleyebilirim. Özellikle oyundaki plot twist güzel konmuş. Hikaye içinde de aslında neler olabileceğini az buçuk fark edebiliyorsunuz diyalogları incelerseniz. Hikaye 9/10. Oynanışa geçersek vuruş hissi yeterli seviyede. Görev çeşitliliği de iyi. Silah çeşitliliği biraz az gibi sürekli aynı silahlar ile oynuyormuş gibi hissettim. Ve her silahın sesi de birbirine benziyor. Bu yönden biraz kötü kalmış oyun. Oynanış 7/10. Grafikler ortalama üstünde gayet yeterli diyebilirim. Oyunun hoş gözüktüğü yerler var. Grafikler de 7/10. Atmosfer birçok yerde gerçekten güzel yansıtılmış Vietnam kısımlarında su altında hareket ettiğimiz kısımlar özellikle harbiden savaşta hissettiriyor. Atmosfer de 8/10. Genel hali ile benim için Call of Duty: Black Ops 8/10'luk bir oyundur. Oynayınız ve oynattırınız efendim.

Ghost of Tsushima... Sonunda PC'ye geldi ve oynama fırsatına sahip oldum. Öncelikle keşke Sony daha fazla bütçe verseydi bu oyuna o zaman 10 olurdu ve söyleyeceğim eksiklikler olmazdı. Şimdi incelemeye hikaye ile başlamak istiyorum. Hikaye iyi başlıyor epik bir girişi var atmosfere iyi sokuyor. Daha sonra orta kısımlarda biraz düşüyor sebebini söyleyeceğim, sonlara doğru ise tekrar yükselişe geçiyor ve zirve yapıyor özellikle final ile hikaye çok etkileyici hale geliyor. Hikaye oyunun ortasında neden düşüyor: şöyle söylemeliyim ki bu bölümde ki görevlerde karakterlerin diyalogları duygusuz, basit ve derinliği olmadan yazılmış. Bu bölümdeki yan karakterler etkileyici olmayınca hikaye de sıkıcı hale geliyor ufak da olsa. Başlangıcın ve sonun iyi olma sebebi ise Jin ve Şimura'nın hikayelerinin, diyaloglarının, birbirlerine olan bağlarının ve karşıtlıklarının çok iyi işlenmiş ve ilgi çekici olmasıdır. Benim hikayeye olan puanım 9. Grafiklere geçelim. Tek kelimeyle muazzam. Müthiş bir görselliğe sahip. Ağaçların, çimlerin, suların manzarasına bakmaktan oyunu oynayamıyorsunuz. Grafikler 10/10. Atmosfere diyecek söz yok zaten ilk saniyeden oyunu açar açmaz sizi içine alıyor. Samuraylar, Japonya'nın o güzel sakura ağaçları derken kendinizi bir samuray gibi hissediyorsunuz en büyük etkenlerden biri de Japonca dublaj. Atmosfer de 10/10. Son olarak oynanış. Katananın kullanımı, samuray olma hissi çok iyi verilmiş. Vuruş hissi gerçekten sağlam hem katana da hem de tantoda. Oyunda combat, gizlilik ve parkur kısımları mevcut. Görevlerde genel olarak combat ağır basıyor ama gizliliğe zorlayan çok iyi görevler de var. Combat iyi hatta bayağı iyi ama bir zamandan sonra artık hep aynı düşmanlar geliyor, tüm duruşlar açıldıktan sonra oynanış da tekrara biniyor. Çeşitsizlik tek eksiği. Düşman türü eksikliği hoş değil. Gizlilik kısımlarına da skill tree ile çeşitlilik katmışlar stealth şekilde oynamak zevkli. Parkur mekanikleri de güzel bunu stealth kısımlara güzel yedirmişler ve tat katmış. Oynanışa puanım 9. İncelememizin sonuna gelirken şunu söylemeliyim ki bu oyunu eşinize, dostunuza, düşmanınıza, akrabalarınıza hatta gelecek nesillerde torunlarınıza dahi oynatmalısınız. 9.5/10 Bir tane de çok beğendiğim bir diyalog bırakayım buraya:
-Sen şereften yoksunsun.
-Sen de şerefin kölesisin!

Kısa bir inceleme olacak. Öncelikle beklediğimden kesinlikle daha iyi sadece denemek için indirdiğim indie oyunlardan biriydi. Bir girdim bir daha çıkamadım oyundan. Hikaye ile başlayalım. Hikayesi ortalama üstü yani fena değil. 4 farklı sonda bitebiliyor oyun 2. son ile bitirdim. Yeteri kadar tatmin edici bir sondu. Karakterler etkileyici değil hikayeyi iyileştiren şey gizem unsuru ve bu gizemi çok iyi yansıtıyor sürekli bir merak içinde oluyorsunuz acaba ne olacak şimdi diye. Oynanış yürüme simülasyonu oyunu sanabilirsiniz başta ama hayır oyunda aksiyona girdiğimiz yayla savaştığımız kısımlar da var ve yay oyunun bir kaç yerine yedirilmiş hoş olmuş. Oyunda hikaye gereği sürekli bir döngüdeyiz. Hikayeyi ilerletmek için bu döngüyü istediğimiz gibi kullanabilmemiz güzel. Grafikler ve atmosfer iyi. Genel olarak ortalamanın üstünde bir oyun. Kesinlikle oynamanızı tavsiye ederim. 7/10

Assassin's Creed Unity'nin üzerinde çok fazla durmayacağım kısa bir inceleme olacak. Öncelikler grafiklerden bahsetmek istiyorum 2014'de çıkmış olmasına rağmen serideki bana göre en iyi gözüken oyun ve ek olarak oynadığım tüm oyunlar arasında en iyi renk paletine sahip olan oyun da Unity'dir. Oynanış ortalama diyebiliriz combat mekaniğinin biraz daha zorlayıcı hale getirmişler hoş olmuş parkur mekanikleri normalde çok sağlam ama aşırı bugdan dolayı keyfi kaçıyor sağa sola zıplıyor karakter buglar çok tat kaçırıyor. Hikaye çok klasik klişe bir ac hikayesi. Spoiler girmeden özetleyeceğim x kişinin babasi ölüyor sonrs onun katilini bulmaya çalışıyoruz buluyoruz bakıyoruz ki bu emri başkasından almış... Böyle böyle 10 kişiyi falan paketliyoruz sonrs son boss geliyor onda ekstra birkaç hikayesel detay oluyor pek umrumda olmadı açıkçası bok gibi bir boss olduğu için. Hele o fight ne abi rezalet bir final boss var oyunda adam arkasını dönüyor 3 kere böyle tekrar ederek vuruyorsun ölüyor böyle saçma şey mi olur epik bir şey yapardı insan o da çok rezalet. Atmosfer güzel şehir bayağı kalabalık ihtilali hissettiriyor. Bölüm dizaynında aralarda zamanda farklı parislere gidiyoruz bunları çok beğendim. Genel olarak 7/10'luk bir oyun benim için. Şans verip oynayabilirsiniz.