Çıkışından aylar önce sızdırılan, bir kesim tarafından merakla beklenen; bir kesim tarafında da hiçbir beklenti yaratamayan Grand Theft Auto: The Trilogy – The Definitive Edition sonunda çıkış yaptı. Ben de oyunun çıkış yapması ile birlikte yeniden düzenlenmiş sürümlerin ilk ayağı olan Grand Theft Auto III – The Definitive Edition'a başladım ve iki gün içerisinde bitirdim. Grand Theft Auto III çıktığı dönemin efsanevi oyunlarından biridir, ayrıca ilk üç boyutlu GTA oyunu olması sebebiyle de modern GTA oyunlarının temeli konumundadır. Bu incelemede değerlendireceğim konu Definitive Edition sürümünün 20 sene sonra GTA III'ün tekrar oynanmasını sağlayabilecek kalitede olup olmadığı olacak. Çünkü GTA III'ün çıktığı senenin en önemli yapımlarından, hatta oyun tarihinin en iyi yapımlarından olmasına karşın bu oyunun devri biteli çok oldu. Artık oyunlarda farklı şeyler arıyoruz. GTA III; oyun dizaynı, mekanikler, grafikler ve açık dünyada sunduğu şeyler bakımından artık fazlasıyla eskidi. Çıktığı dönemde teknik konularda zor işleri başardığından dolayı oyunun hikayeye fazla yoğunlaşamamış olması da oyunun günümüzde yetersiz kalan başka bir tarafı.


Yeniden düzenlenmiş sürüme gelirsek, bu sürüm bize ne sunuyor önce ona bakacağız. Açık konuşmak gerekirse pek de bir şey sunmuyor. Yeniden düzenlenmiş sürüm çıkmadan yaklaşık bir ay önce, iki sürüm arasındaki farkları daha net görebilmek için oyunun normal sürümünü bitirmiştim. Yeniden düzenlenmiş sürümün grafikler dışında orijinal sürümden farklı hissettiren hiçbir şeyin olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Orijinal sürümde olmayan harita ve navigasyon sistemi eklenmiş, ve artık sağ tıkla nişan alabiliyoruz. Evet yapılan "modernleştirmeler" sadece bunlarla sınırlı. Mekanikler, görev dizaynları, yapay zeka bunların hepsi orijinal sürümde olduğu gibi günümüz standartları için artık oldukça yetersiz kalıyor. Bununla birlikte yeni sürüm orijinal sürümdeki bazı hatalara çözüm getiriyor (çoğuna getiremiyor) ve 60 saniye başına kare desteği de sunuyor, ancak bu sürüm optimizasyon sorunlarını ve yeni hataları da beraberinde getiriyor. Yani nereden tutsak elimizde kalan bir iş var elimizde.


Yeni sürümün hikayeyi ve oynanış olduğu gibi bırakması da oyunu günümüzde çekilemeyecek kadar kötü yapan başka bir etmen. GTA III'ün görev dizaynı ve oynanış mekanikleri günümüz için o kadar yetersiz ki oyunun yarısına gelmeden oyundan bıktım. Zamanında keyifle oynamıştık, ancak o günler geçeli çok oldu. Vuruş hissi, sürüş dinamikleri ve özellikle de yapay zeka o kadar kötü ki bazı yerlerde sabrım taştı gerçekten. Oyunun doğru dürüst bir hikaye sunmaması, ana karakterin konuşamaması ve ara sahnelerin boş diyaloglardan ibaret olması da oyuncuyu oyundan uzaklaştıran bir diğer etmen.


Grand Theft Auto III – The Definitive Edition grafiksel yükseltmeler sağlasa da oyunun çok eski oynanışına kayda değer bir yenilik getirememesi, genel oyun dizaynının oldukça sıkıcı ve tekdüze olması gibi sebeplerin yanı sıra hikaye konusunda oldukça önemsiz hissettirmesi, hikaye anlatımı ile hikaye sunumu olarak da çok başarısız bir yapım olması sebebiyle son zamanlarda oynadığım en sıkıcı oyunlardan biri. Bunların yanında kötü yapay zeka, optimizasyon problemleri ve oyuncunun deneyimini fazlasıyla olumsuz etkileyen birçok hataya da ev sahipliği yapan Grand Theft Auto III – The Definitive Edition, katlanılabilir olmaktan çok uzak bir yapım.