The games fun but I think it got gassed up a little too much, my expectations were set much higher going in but I think it didn't meet as much as I'd like it to. Fun though, and I do think it's worth playing even if you're not super into Shooters as sort of a look on what build engine games in the 90s were like.
The best classic boomer shooter around, hands down
leshoid approved
This game sure loves its hitscan and hiding them in little bullshit areas where they can tear you apart without warning. And, man, can that occasionally be frustrating.
And then you throw some dynamite at a pack of cultists and watch some of the most satisfying video game explosions ever created and nearly all the nitpicks vanish away. That's the Blood experience: it's fucking hard—maybe unfairly so—but man is it a delight when you pull off a victory.
Only real issue is the game's arsenal feels a bit bloated when compared to the perfected utility of Doom's. Why does Blood need like a half dozen different types of grenades when the basic bundle of dynamite does the trick every time?
Again, another design problem that's easily forgotten once you throw one of the fuckers at a horde.
And then you throw some dynamite at a pack of cultists and watch some of the most satisfying video game explosions ever created and nearly all the nitpicks vanish away. That's the Blood experience: it's fucking hard—maybe unfairly so—but man is it a delight when you pull off a victory.
Only real issue is the game's arsenal feels a bit bloated when compared to the perfected utility of Doom's. Why does Blood need like a half dozen different types of grenades when the basic bundle of dynamite does the trick every time?
Again, another design problem that's easily forgotten once you throw one of the fuckers at a horde.
I don’t know what’s wrong with this version of Blood, but it feels so off in comparison to something like BloodGDX. I played after all those patches but it still feels off. It feels like Bethesda’s Unity source ports for Doom, but a bit worse.
O melhor da build engine. Os visuais as armas as musicas as falas vsf
Worth playing for aesthetics, level design, and old school unapologetic humor.
There could be more enemy variety. Most of them are fast hitscan and low health. This discourages from using slower more powerful weapons and that isn't offset by scarcity of ammo. If you don't want to die to an ambush, then keep your super shotgun ready.
There could be more enemy variety. Most of them are fast hitscan and low health. This discourages from using slower more powerful weapons and that isn't offset by scarcity of ammo. If you don't want to die to an ambush, then keep your super shotgun ready.
Still one of the best fps games of all time. Nothing has come close to matching this game's feeling or vibe but that's mostly due to the fact almost nobody makes games on the build engine anymore. Still, a fantastic game, a must play of the genre.
Another genre defining fps from the 90's. Fantastic old school shooter.
"Woah... Just me."
Blood'ı ilk aldığım zamanlarda oynarken oyunun görüntü ayarlarında bir şeylerle oynayınca balık gözü kamera gibi olmuştu. Böyle bir ayar yapınca oyunu oynarken görüntü yüzünden aşırı başım döndürdü ve midemi bulandırdı bunun sonucunda iade etmiştim. İade ettikten birkaç ay sonra oyunu yine indirimde gördüm aklımda tekrardan almak zaten vardı. Tekrardan alıp başladım ve şaşkınlık içerisindeyim. Bu kadar eski bir FPS yapımından bu kadar çok zevk alacağımı hiç beklemiyordum. Oyunun başından sonuna kadar muazzam bir tat aldım. Bu tadı aldıktan diyorum iyi ki tekrardan oyuna bir şans daha vermişim. Oyun eski olsa bile o kadar hoş ve sağlam yapıda bir oynanış sahip ki çok az bir kısımda sıkıldığımı hatırlıyorum. Genel oynanışı zaten ilk Doom'a fazlasıyla benziyor. Bir de oyunun hoşuma giden oynanışına artı olarak bolca ilginç silah verince elime deme keyfime düşmanların üstünde voodoo bebeği bile kullandım. Silah kullanması o kadar hoşuma gitti ki bazen aynı silahı suyunu çıkaracak derecede fazla oynamıştım.
Oynanışı dışında oyunun teması ve ana karakterimiz beni oyuna çeken diğer noktalardı. Öncelikle ana karakterimiz Caleb karizmanın sözlük anlamı gibi adam. Hiçbir şekilde bir tarikatçıya bile acımayan intikam peşindeki bir avcı. Üstelik seslendirmesi de replikleriyle muazzam olmuş. Tema hakkında zaten nereden bakarsan bak kolayca anlaşılan şeytana tapan tarikat konsepti olduğu fark ediliyor. Teması son zamanlarda oynadığım CULTIC ile aynı bu temayı içeren yapımlara nedense aşırı bakasım geliyor. Özellikle böyle öfkeli bir ana karakterle onları kıymaya çevirdiğimi oyunlar tadından yenmiyor. Tasarımlar olarakta düşmanların çoğunluk kısmını oluşturan tarikatçıların kullandığı farklı silahlara göre rengi farklı oluyor. Mesela Tesla silahı kullanan tarikatçı mavi pompalı kullanan kahverengi oluyor. Tabii sadece bu durum kullandıkları silahla da sınırlı değil farklı özelliği varsa o düşmanın yine normalde önceden gördüğünüz düşmandan daha farklı renkte oluyor.
Oyunda çok hoşuma giden bir diğer nokta ise korku film göndermeleriydi. Elm sokağının Freddy Krueger'ından Evil Dead'in Ash Williams'ına kadar bolca gönderme var. Hatta gönderme olarak 13. Cuma filmlerini andıran bir bölüm bile var. Bölümde Jason Voorhes'in meşhur sesini bile duyabiliyorsunuz. Oyunda H.P Lovecraft eserlerine bile çok güzel göndermeler içeriyor. Göndermeler sadece korku yapımlarıyla sınırlı bile değil o dönemin popüler oyun serilerinden Duke Nukem ve Tomb Raider gibi yapımlara kendi tarzıyla göndermeler yapıyor. Oyundaki hile kodları bile birer gönderme olması aşırı hoşuma gitti. Kodlardan örnek verirsem oyunda T tuşu ile açtığınız sohbet kısmına lara croft yazdığınızda oyun size tüm silahlarla beraber sınırsız mermi veriyor. Bu göndermelerden en çok hoşuma giden voorhees kodu diyebilirim. Kodu kullandığınızda 13. Cuma filmlerinin baş kötüsü gibi ölümsüz hale geliyorsunuz. Böyle göndermeler yapması benim gibi korku yapımlarına bayılan birisi için oyun zevkimi kat kat arttırmasıyla beraber oyunun gönlümde taht kurmasını sağladı. Öve öve bitiremediğim bu yapımda sadece dert yandığım tek nokta var. O da haritalarda sürekli yolumu kaybedip durmam. Bu aslında benden kaynaklı bir durum olsa bile bazı haritalar öyle ne yapacağını şaşırtıyor ki yarım saat boyunca aynı yeri dönüp dolaşıp duruyorsunuz. Ben bu durumu çok yaşadığım için uyarmak istedim. Kayboluşlarımı hatırlayınca komiğime gitti gözümün tam göremeyeceği kısma bir düğme koymuşlar. O düğmeye bastığımda oyunda ilerleyeceğim. Ben o düğmeyi göremedim diye yarım saat başka yere gidip kaybolmuştum. Övgülerden sonra bunun aklıma gelmesi komik oldu. Eski oyunların çoğunda bu tasarım tercihi oyuncunun oynanış saatini uzatmak için yapıldığından o kadar şikayet etmeyeceğim.
Bu kadar sağlam olduğunu düşündüğüm bir yapımı herkse tavsiye edebilir miyim tam emin değilim. Blood çok güzel ve beni her saniyesinde tatmin etmiş bir yapım. Tabii bunlar benim görüşler olduğu için insanların bu kadar eski bir FPS yapımına ne kadar şans verirler emin değilim. Ben yine de söyleyeyim bu yapıma şans verin biraz takılın belki benim aldığım tadı sizde alır akar gidersiniz.
Blood'ı ilk aldığım zamanlarda oynarken oyunun görüntü ayarlarında bir şeylerle oynayınca balık gözü kamera gibi olmuştu. Böyle bir ayar yapınca oyunu oynarken görüntü yüzünden aşırı başım döndürdü ve midemi bulandırdı bunun sonucunda iade etmiştim. İade ettikten birkaç ay sonra oyunu yine indirimde gördüm aklımda tekrardan almak zaten vardı. Tekrardan alıp başladım ve şaşkınlık içerisindeyim. Bu kadar eski bir FPS yapımından bu kadar çok zevk alacağımı hiç beklemiyordum. Oyunun başından sonuna kadar muazzam bir tat aldım. Bu tadı aldıktan diyorum iyi ki tekrardan oyuna bir şans daha vermişim. Oyun eski olsa bile o kadar hoş ve sağlam yapıda bir oynanış sahip ki çok az bir kısımda sıkıldığımı hatırlıyorum. Genel oynanışı zaten ilk Doom'a fazlasıyla benziyor. Bir de oyunun hoşuma giden oynanışına artı olarak bolca ilginç silah verince elime deme keyfime düşmanların üstünde voodoo bebeği bile kullandım. Silah kullanması o kadar hoşuma gitti ki bazen aynı silahı suyunu çıkaracak derecede fazla oynamıştım.
Oynanışı dışında oyunun teması ve ana karakterimiz beni oyuna çeken diğer noktalardı. Öncelikle ana karakterimiz Caleb karizmanın sözlük anlamı gibi adam. Hiçbir şekilde bir tarikatçıya bile acımayan intikam peşindeki bir avcı. Üstelik seslendirmesi de replikleriyle muazzam olmuş. Tema hakkında zaten nereden bakarsan bak kolayca anlaşılan şeytana tapan tarikat konsepti olduğu fark ediliyor. Teması son zamanlarda oynadığım CULTIC ile aynı bu temayı içeren yapımlara nedense aşırı bakasım geliyor. Özellikle böyle öfkeli bir ana karakterle onları kıymaya çevirdiğimi oyunlar tadından yenmiyor. Tasarımlar olarakta düşmanların çoğunluk kısmını oluşturan tarikatçıların kullandığı farklı silahlara göre rengi farklı oluyor. Mesela Tesla silahı kullanan tarikatçı mavi pompalı kullanan kahverengi oluyor. Tabii sadece bu durum kullandıkları silahla da sınırlı değil farklı özelliği varsa o düşmanın yine normalde önceden gördüğünüz düşmandan daha farklı renkte oluyor.
Oyunda çok hoşuma giden bir diğer nokta ise korku film göndermeleriydi. Elm sokağının Freddy Krueger'ından Evil Dead'in Ash Williams'ına kadar bolca gönderme var. Hatta gönderme olarak 13. Cuma filmlerini andıran bir bölüm bile var. Bölümde Jason Voorhes'in meşhur sesini bile duyabiliyorsunuz. Oyunda H.P Lovecraft eserlerine bile çok güzel göndermeler içeriyor. Göndermeler sadece korku yapımlarıyla sınırlı bile değil o dönemin popüler oyun serilerinden Duke Nukem ve Tomb Raider gibi yapımlara kendi tarzıyla göndermeler yapıyor. Oyundaki hile kodları bile birer gönderme olması aşırı hoşuma gitti. Kodlardan örnek verirsem oyunda T tuşu ile açtığınız sohbet kısmına lara croft yazdığınızda oyun size tüm silahlarla beraber sınırsız mermi veriyor. Bu göndermelerden en çok hoşuma giden voorhees kodu diyebilirim. Kodu kullandığınızda 13. Cuma filmlerinin baş kötüsü gibi ölümsüz hale geliyorsunuz. Böyle göndermeler yapması benim gibi korku yapımlarına bayılan birisi için oyun zevkimi kat kat arttırmasıyla beraber oyunun gönlümde taht kurmasını sağladı. Öve öve bitiremediğim bu yapımda sadece dert yandığım tek nokta var. O da haritalarda sürekli yolumu kaybedip durmam. Bu aslında benden kaynaklı bir durum olsa bile bazı haritalar öyle ne yapacağını şaşırtıyor ki yarım saat boyunca aynı yeri dönüp dolaşıp duruyorsunuz. Ben bu durumu çok yaşadığım için uyarmak istedim. Kayboluşlarımı hatırlayınca komiğime gitti gözümün tam göremeyeceği kısma bir düğme koymuşlar. O düğmeye bastığımda oyunda ilerleyeceğim. Ben o düğmeyi göremedim diye yarım saat başka yere gidip kaybolmuştum. Övgülerden sonra bunun aklıma gelmesi komik oldu. Eski oyunların çoğunda bu tasarım tercihi oyuncunun oynanış saatini uzatmak için yapıldığından o kadar şikayet etmeyeceğim.
Bu kadar sağlam olduğunu düşündüğüm bir yapımı herkse tavsiye edebilir miyim tam emin değilim. Blood çok güzel ve beni her saniyesinde tatmin etmiş bir yapım. Tabii bunlar benim görüşler olduğu için insanların bu kadar eski bir FPS yapımına ne kadar şans verirler emin değilim. Ben yine de söyleyeyim bu yapıma şans verin biraz takılın belki benim aldığım tadı sizde alır akar gidersiniz.
Honestly if I played this on a custom difficulty with hitscanner aim lowered I could see bumping this up to a 10. Blood is probably the best 90's fps
Around 250 hours.
good way to play this classic
Awesome game, tough as nails. Only one level per episode is frustrating.
I just wish the OST was a bit better.
I just wish the OST was a bit better.
Blood, Monolith Production's first masterpiece; a story of revenge and dark Slavic cults. Caleb, "Chosen" leader of the Proto-Slavic Cabal cult, raises from the grave to avenge his death and betrayal at the hand of Tchernobog, god of bad fate.
It is the gothic answer to Doom, featuring a cast of enemy cultists shrouded in linen clothes, gargoyles, werewolves, and grim reapers; bethel environments made of wood and stone. Granted, not quite gothic - rather hard to pin - much like Quake's direction; both eldritch, with elements of "weird fiction".
Its main selling point was undeniably its makeshift weapons, which added to the overall brutality and outlandishness of the title, by far the most satisfying asset of this game. Our favorite being the flare gun lighting cultists aflame; we won't spoil the rest.
Blood remains the best of the Build engine games, with its level design both highly realistic and lifelike, yet maze-like enough to rival Sandy Petersen's own abstract hellscape, it can be frustrating how obtuse it is.
It is the gothic answer to Doom, featuring a cast of enemy cultists shrouded in linen clothes, gargoyles, werewolves, and grim reapers; bethel environments made of wood and stone. Granted, not quite gothic - rather hard to pin - much like Quake's direction; both eldritch, with elements of "weird fiction".
Its main selling point was undeniably its makeshift weapons, which added to the overall brutality and outlandishness of the title, by far the most satisfying asset of this game. Our favorite being the flare gun lighting cultists aflame; we won't spoil the rest.
Blood remains the best of the Build engine games, with its level design both highly realistic and lifelike, yet maze-like enough to rival Sandy Petersen's own abstract hellscape, it can be frustrating how obtuse it is.
Live again and give this game a try. The absolute peak of what a "boomer shooter" is capable of
I hate hitscanners.
Muito satisfatório. Apesar da dificuldade punitiva ser meio esquisita em alguns momentos, a ambientação, cenários, interações do Caleb e gameplay (a exemplo das dinamites) seguram e muito a qualidade durante os quatro episódios principais
Nightmarishly difficult, yet satisfying to play. Give it a try.
(this review, in spite of Fresh Supply including Post Mortem and Cryptic Passage, is only for Episodes 1-4)
It definitely holds up pretty well, or at least, Episodes 1 and 2 do. 3 becomes more generic city levels and 4 is more straight up tedious.
It definitely holds up pretty well, or at least, Episodes 1 and 2 do. 3 becomes more generic city levels and 4 is more straight up tedious.
"Shake it baby"
This game is so fucking good it reminds me of sex.
-Gameplay is obviously the main thing of the game and boy oh boy is it fucking awesome... You have like a dozen of guns and a hundred dozen of enemies to butcher through. The fast pace is the cherry on top of it all; but sometimes you need to slow down so you can solve a bunch of puzzles which unlike expected they don't slow down the game.
-Graphics are beautiful; even though this is a remaster but the main game is as good, due to its eye catching art style. Although, it depends whether you like older games or not.
-Story is fine, better than expected. It's straight to the point and doesn't create any unneeded confusion.
-Honestly I don't remember shit about the soundtracks, so I think they are at least acceptable; because I didn't notice anything bad about them. The voice acting was pretty cool; specially for the protagonist, but some other ones were annoying which is understandable considering how old the game is and how video games were not taken serious as much as they are today.
-The game had two problems in my case; one was that it would crash every once in a while right after interacting with the skull symbol to finish the mission. And that the game is sometimes confusing; which I think is my own problem since I've gotten used to markers and maps and all these bullshits.
If you like shooter, just give it fucking shot no matter whether you like retro games or not.
-Gameplay is obviously the main thing of the game and boy oh boy is it fucking awesome... You have like a dozen of guns and a hundred dozen of enemies to butcher through. The fast pace is the cherry on top of it all; but sometimes you need to slow down so you can solve a bunch of puzzles which unlike expected they don't slow down the game.
-Graphics are beautiful; even though this is a remaster but the main game is as good, due to its eye catching art style. Although, it depends whether you like older games or not.
-Story is fine, better than expected. It's straight to the point and doesn't create any unneeded confusion.
-Honestly I don't remember shit about the soundtracks, so I think they are at least acceptable; because I didn't notice anything bad about them. The voice acting was pretty cool; specially for the protagonist, but some other ones were annoying which is understandable considering how old the game is and how video games were not taken serious as much as they are today.
-The game had two problems in my case; one was that it would crash every once in a while right after interacting with the skull symbol to finish the mission. And that the game is sometimes confusing; which I think is my own problem since I've gotten used to markers and maps and all these bullshits.
If you like shooter, just give it fucking shot no matter whether you like retro games or not.
It is quite literally the same game I played in high school in 2016 and loved but updated so it doesn't send my computer into a frenzy. So, that's cool.
it is kinda sad i had to start playing this version because bandit told me to put this on my christmas wishlist without us really thinking much about it. I specifically didn't get blood on steam before knowing there was a better sourceport, but i was just wanting to add games to a list to get for christmas one day and bandit suggested it offhand and i did it lol
Old-School bloody gory action with many horror references and easter eggs and pretty damn good level design. This is what all those super-religious churchgoers think all video games are like!! HAIL SATAN!!
Repetir el mismo nivel 15 veces o usar savestates cada vez que matas a un enemigo, tu eliges. Prefiero ponerme agujas por debajo de las uñas de las manos.
this game is my favorite "boomer shooter" the mechanics and the horror themes/easter eggs are genuinely very cool
ive heard fresh supply was not very good on release but after various updates i can say i dont have any problems with it
ive heard fresh supply was not very good on release but after various updates i can say i dont have any problems with it
this game rules but its hard as fuck and the weapons kind of feel like dogshit to use but you can blow up rats with dynamite and you always have some cool looking motherfuckers to shoot or beat to death or whatever
If you’re interested in reading my full review for Blood, go check my entry for the original 90’s release. Here, i’m simply focusing on a sole aspect that was very well handled in Fresh Supply: the difficulty.
It’s no surprise that any discussion about Blood comes tied in with a few comments about it’s difficulty. See, when you choose a hard mode on a classic FPS (Let’s say, ultra-violence in Doom) the difficulty is solely based on a higher enemy count. In blood, instead, it’s not just the enemy count, but also their health, the accuracy and the damage of their attacks. Not only that: It is very well known that the lightly broiled difficulty (Which is Blood’s normal difficulty) can get a lot harder than Doom’s ultra-violence.
The typical way of solving this, would be to simply go for Pink on the inside (Blood’s easy mode) but you might feel that it’s just way too easy. For some reason, the gap between easy and normal mode in Blood is huge. This was actually adressed as a flaw by some of the original game’s designers.
How does Fresh Supply solves this? By adding a Custom mode where you can tweak many aspects of the difficulty until you find the perfect spot for you. If you’re still too newbie for the Well Done and even the Lighly Broiled difficulty, i would suggest going for the custom difficulty, and setting things up to make a higher enemy count but a bit easier to deal with.
It’s no surprise that any discussion about Blood comes tied in with a few comments about it’s difficulty. See, when you choose a hard mode on a classic FPS (Let’s say, ultra-violence in Doom) the difficulty is solely based on a higher enemy count. In blood, instead, it’s not just the enemy count, but also their health, the accuracy and the damage of their attacks. Not only that: It is very well known that the lightly broiled difficulty (Which is Blood’s normal difficulty) can get a lot harder than Doom’s ultra-violence.
The typical way of solving this, would be to simply go for Pink on the inside (Blood’s easy mode) but you might feel that it’s just way too easy. For some reason, the gap between easy and normal mode in Blood is huge. This was actually adressed as a flaw by some of the original game’s designers.
How does Fresh Supply solves this? By adding a Custom mode where you can tweak many aspects of the difficulty until you find the perfect spot for you. If you’re still too newbie for the Well Done and even the Lighly Broiled difficulty, i would suggest going for the custom difficulty, and setting things up to make a higher enemy count but a bit easier to deal with.
Played through the base game. Been a while since I have. There's a bit of a dip in the second episode in particular which has the worst excesses of the 90s FPS key-to-door gameplay, with multiple instances of collecting a key to open access to another key and nothing else, but it's mostly fine. The Fresh Supply edition has a really neat feature in its custom difficulty; this means that you can deaden the worst part of the game, its incredibly aggressive hitscan enemies, while still keeping other enemies as-is and maintaining the enemy count for maximum carnage. It also reduces the danger of doors and other Build-related clunkiness, which is nice.
I definitely have a lot of fond memories of this game, mostly of the first episode. I think they still hold up - there's so much energy and gusto in the ridiculous kills and stupid references (Caleb quotes Army of Darkness once he kills the final boss because of course he does) that it can't hide the fact that this was actually a 3D Realms game sold off to Monolith for completion. If you haven't played it through before, definitely give at least the first episode a play through.
I definitely have a lot of fond memories of this game, mostly of the first episode. I think they still hold up - there's so much energy and gusto in the ridiculous kills and stupid references (Caleb quotes Army of Darkness once he kills the final boss because of course he does) that it can't hide the fact that this was actually a 3D Realms game sold off to Monolith for completion. If you haven't played it through before, definitely give at least the first episode a play through.