Ah oque falar sobre essa coletânea pra começar oque vem nela:
Castlevania
Castlevania II Simon's Quest
Castlevania III Dracula's Curse
Super Castlevania IV
Castlevania The Adventure
Castlevania II Belmont's Revenge
Castlevania Bloodlines
Kid Dracula.

(obviamente analisarei todo em conjuto para review não ficar muito longa)

como todo mundo já deve saber Castlevania é basicamente mais uma das franquias abandonada da konami, que atualmente só lança ''remastered'' ou coleções de jogos antigos como essa coletânea que devo dizer pelo menos pra mim maiorias dos pontos são positivos

adições: nessa coleção eles adicionaram algumas coisa muito interessante como save state e load state, mudar o display(tela) para 16:9 4:3 ou deixar com scanlines que seria basicamente as tvs de tubo dá época, isso mesmo sendo artificial te deixa mais imerso como se você realmente estivesse revivendo os tempos que jogou pela primeira vez (no meu caso foi a primeira vez mesmo afinal de contas não sou tão velho assim) e você também pode mudar a versão do jogo para a japonesa que tem mudança de dificuldade

jogabilidade: como já era esperado a jogabilidade é muito travada principalmente a do castlevania 1 com seus pulos que não deixam você se mexer, o fato de ter que pular no bolinha e usar os itens pressionando cima e botão de ataque foram escolhas horríveis da época mas levando em conta que controles do Nes tinha poucos botões é ok

mas como castlevania bloodlines e super castlevania eram de outra geração de consoles tendo algumas adiçoes de inimigos e podendo usar o chicote na diagonal coisa que nos outros jogos não era possível

sons: a trilha sonora da maioria dos jogos nessa coletânea são incríveis algumas eu acho que deixam a desejar como as do castlevania bloodlines os sons de ataques são oks e é isso

mapas: os mapas e tileset do castlevania 1 são bem simples geralmente os mapas são marrom cinza ou azul escuro com alguns inimigos como esqueletos ou cabeças de medusas voadoras(não irei falar da porcaria do castlevania 2)

Castlevania 3 draculas curse basicamente a mesma coisa,

Castlevania The Adventure para o gameboy é bem mais simples com todos os mapas tendo o fundo branco com alguma outra cor geralmente laranja ou marrom na frente

castlevania bloodlines e super castlevania já são bem mais coloridos com core vibrantes e mais detalhes afinal ele eram de outra geração de consoles

acho que é basicamente isso não tem muito oque falar dos jogos ele são bem basico sendo jogos side scrolling de matar bichos e andar para só um lado da tela, provalvemente teria mais coisas para falar da outra coletânea (castlevania advance collection) que nessa sim os jogos se tornam metroidvanias tendo mais exploração e coisas diferentes para colocar na analise, no geral é uma coleção ok não recomendaria comprar no full price mesmo se tiver dinheiro sobrando, direto essa e a outra coletânea entram em promoção na steam então eu esperaria.

ps: a platina é bem simples basta apenas terminar cada um dos jogos e no castlevania bloodlines você tem que completar o jogo com os 2 personagens, no castlevania 3 você também tem que zerar com todos os personagens

3 et Bloodlines : les meilleurs du jeux lot, absolument brillants en tout.
IV : impressionne moins maintenant mais ça reste un super souvenir d'époque
2 : approche originale pour l'époque mais sans soluce ça doit être à s'arracher les cheveux tellement le design est abscon
Kid Dracula : mignon et rigolo
Adventure et Belmont's Revenge : très dispensables et assez pénibles à jouer, même si le 2 est légèrement meilleur sur ce point

As others have said, pretty solid collection! CV1, 3, 4, Kid Dracula and Bloodlines are reason enough to get it imo.

I did have some weird sound skipping issues in 4, though. Not sure what was up with that.

Now, why did they choose Adventure and Belmont's Revenge to represent the Gameboy titles, I have NO idea. Out of the 3 GB games, only Legends really feels unique at all when compared to the rest of the collection. The Christopher titles just feel like EXTREMELY lesser versions of better games. Those two games alone are enough for me to bump the rating down a bit, my god are they bad.

Still! I don't wanna end this review on a bummer note. Castlevania is great, and this collection is worth your time.

Tüm başarımları tamamlamış birisi olarak artık inceleme yazmayı gerçekten hak ettiğimi düşünüyorum, geçmişten günümüze oyunların gelişimini merak etmemden ve ''Castlevania'' serisine olan merakımın da birleşmesiyle oyunlara girişme cesaretini kendimde buldum. Merdivende yürümesi bile çok zor olan bu oyun serisini teker teker anlatayım, hikayeden bahsetmeyeceğim orasını siz keşfedin, ben oynanış elementlerini anlatacağım.

Oyunları oynamanızı tavsiye ederim, fakat şunu bilmelisiniz, eskiden oyunların oynama süresini uzatmak ve daha fazla jeton-para kazanma derdi olduğu için adaletsiz zorluk koyarlardı, oyunlar ezber isterdi, o yüzden kaydet ve yükle butonlarını sıkça kullanmaktan çekinmeyin, zamanınıza yazık edersiniz, hızlı kaydetme için bir kısayol koyma olanağı tanısalardı o da güzel olabilirdi, oyunun akış hissiyatı bozuluyor kayıt almak istediğinizde.

Castlevania: Serinin ilk oyunu olmasına rağmen bu kadar eski bir oyunda bu kadar fazla içerik olmasına şaşırmadım diyemeyeceğim. Merdiven olayı tüm oyunlarda bir sorun, oradan kaçış yok, zaten hantal olan karakterimiz merdivene çıkarken sanki 500 kilo lolcü selene dönüyor. Hantal mekanikleri yüzünden bosslardan ve medusa kafalarından hasar yemeniz kaçınılmaz şeyler, Özellikle ''ölüm'' baş düşmanı gerçek bir ölüm, buradaki tüm oyunların arasındaki en zor baş düşmandır kendisi. Son baş düşman için birazcık pratik istiyor sadece. Bu oyunda verebileceğim en iyi tavsiye, her zaman yanınızda okunmuş su taşıyın.

Castlevania II Simon's Quest: Metroid yapısına benzerliği çok fazla bulunan, ilk çizgisel yapıdan uzaklaşan hikaye oyunlarından oluyor kendisi. Ben haritaya atılıp keşfet bakalım denmesini seviyorum evet, ama bu oyunda sizi öyle bir atıyorlar ki haritaya NPC'ler salak salak bilmece tarzı konuşuyor ve bulmanız gereken çok fazla gizli şeyler var. Bu kadar hantal olan bir oyuna günümüzde kimse çok uzun zaman harcayamaz, çünkü daha iyisini tattık ve bu artık bizi hızlı sıkacaktır, o yüzden bu oyuna rehbersiz girmeyin, en ufak ilerleme kaydedemezsiniz yoksa. 80'ler oyununa göre oldukça fazla eşya bulundurmuşlar oyunda, açıkçası ben bir senede bu kadar ilerlemiş olduklarını gördüğümde çok beğendim, Günümüzde U*soft gibi firmalar bu kadar yenilik bile katamıyor.

Castlevania the Adventure: Siyah beyaz, kare ekran, aşırı rahatsız edici müzikler, çok uzun süre bu oyunu oynamak mümkün değil, ama yine oyunu oynamamıza çok güzel olanak sağlamışlar, oyunda ekstra eşyalara sahip değiliz bu sefer, sadece kırbaçla oynuyoruz, fakat kırbaçı geliştirmişler ve yeni kendine has özel mekanikler getirmişler, oyunun kısa olması da tam kıvamında olmuş.

Castlevania III Dracula's Curse: Oyunda artık 4 farklı karakteri kullanma imkanına sahip oluyoruz, ''Trevor Belmont'' sıradan kırbaçlı normal oynanış, ''Danny DaNasty'' etrafa tımanabilen kurbağa kılıklı soytarı=çöp, ''Sypha Belnades'' yakın dövüş silahı her ne kadar dandik olsa da, eşyaları güzel iş yapıyor. ''Alucard'' oyunun hile modu, ekrana bakmadan oyunu bitirten karakter ve iyi ki yeniden tasarlanmış dedirtiyor.

Castlevania II Belmont's Revenge: Yine siyah beyaz ama bu sefer daha da fazla yenilikle/mekanikle karşımıza çıkarak yine oynamaya değecek bir oyun çıkartmayı başarmışlar, U*soft günümüzde bu kadar kafayı çalıştıramıyor, Gameboy oyunları 1 sene aralıkla daha çok yenilik ekliyor. Müzik kalitesi başınızı ağrıtabilir ama onun dışında sorunu yok.

Kid Dracula: Lanet olsun böyle oyuna, oyun çok güzel, çok fazla güzel aksiyon sekansı koymuşlar ve adaletsiz zorluk çok daha azaltılmış, ama salak salak japon şeyleri yüzünden her bölüm ilerlediğimde oyundan sıkıldım, başarım için bitirdim. Hikayesi de ♥♥♥ gibiymiş zaten, oynanabilirliği var sadece.

Super Castlevania IV: Oh! Sonunda ses çipinin gelişmeye başladığı yerlerdeyiz, çokça güzel müzikler koyulmuş. Bölümler, mekanikler cilalanıp parlatılmış, karakter birazcık daha çevik olmuş, oyunu oynadım ve büyük bir zevkle bitirdim, oyunda yakınabileceğim bir şey hatırlamıyorum.

Castlevania Bloodlines: Az önce iki karakterle de bitirdim, ''Morris'' sıradan Castlevania tecrübesi yaşatırken ''LeCarde'' bize daha farklı bir tecrübe yaşatıyor, silahımız farklı ve çok daha yükseğe zıplama yetisine sahibiz. Bölüm mantığını en sevdiğim oyun kesinlikle bu oldu, bolca baş düşman olması da oyunun bir başka güzelliği. Oyundaki haksız zorluk gerçekten çok aşağılara çekilmiş, oyunu oynarken diğerleri kadar zorlanmadım, daha rahat bitirdim. Eski oyunlarda bazı şeyleri öğretmemelerinin ufak tefek rahatsız ediciliğini ve takılmışlığı yaşayabilirsiniz, o yüzden internete bakmanızda yanlış bir şey yok, iki karakterle de aynı bölümleri tekrardan oynuyorsunuz fakat bir bölümde iki karaktere farklı gidebileceği yerler verilmiş ve bir daha bu mekanik kullanılmamış, aynı temada farklı bölümler yapılsaydı tekrar oynanabilirliğ daha yüksek olabilirdi.

[Only Castlevania 1]

Felt compelled to replay this for some reason, and it is certainly still Castlevania, by which I mean it's a platformer with very deliberately sluggish controls that are meant to teach you not to just go in guns blazing like in, say, a Mega Man game. It's the thinking man's platformer, so to speak, and I really appreciate that and think this is probably the best version of this Classicvania approach outside of Rondo of Blood. Still think Death without triple cross or holy water is close to impossible though, and the final stage is kind of a mess (though I enjoy the Dracula fight).

My first time playing through these games. I’d rank them like this:
1. Bloodlines (Genesis)
2. Super castlevania (SNES)
3. Kid Dracula (gameboy)
4. Simons quest (NES)
5. Draculas curse (NES)
6. Castlevania (NES)
7. Belmonts revenge (gameboy)
8. The adventure (gameboy)

While definitely worth it for Super Castlevania IV, one of the best SNES titles with its jiggly whip and haunting soundtrack, in general this anthology is solid (the only read duds are Simon's Quest and Adventure). The earlier games are frustrating to newcomers yet they have such a unique rhythm among video games, especially the third installment Dracula's Curse with its branching paths both inside and outside of levels. Bloodlines is an amusing oddball distraction, but this collection is criminally missing Rondo of Blood, a blood-pumping vampire hunt that is too rarely seen outside its home release in Japan.