The first half of Resident Evil 7 is awesome and actually frightening. Like in the first game, they managed to structure an entire game around a single location and it works. The shooting feels satisfying, the difficulty is challenging but not unfair and the game comes up with new stuff all the time. Unfortunately as soon as you start to embrace the combat and everything falls into place the game takes a hard turn into another direction. It's a mistake that's very common in video games. Resi 7's second half (or third) is not that bad but it just isn't satisfying, following the excellent first half. It doesn't feel like a culmination of the skills you learned. Even the final boss fight, out of all of them, is by far the weakest.
Overall Resi7 is a fine game that could've been great.

This game is pretty bad. The issue I have with it is that Resident Evil jumpscares usually feel like something you can anticipate. If you enter a one exit room with a corpse in it, you can be pretty sure he's gonna get up the moment you take the key item in the back. Predicting th jumpscare feels like a reward for attentiveness to game design. In this game, the jumpscares feel like the result of enemies magically teleporting to places that they cannot be. I was left feeling bored because the tension wouldn't build by giving me enough clues that a jumpscare was coming and letting me work myself up by wondering when it would hit.

Very strong first half, jumps the shark completely in the second half. After the colossal failure of RE6, the insecurity of the devs is on full display here. Cramming every single horror trope into a single game and hoping something sticks. Luckily, everything inside the Baker residence is extremely effective horror! Jack makes a great spiritual successor to Mr. X and Nemesis and the entire place is dripping with tension and atmosphere. Sadly this all falls to the wayside about halfway through, embodying many of the more annoying aspects of the Resident Evil series. Still, a decent course correction that leads the series into a far more interesting direction.

Resident Evil 7 iyi bir korku oyunu. Bu oyun ile birlikte seri özüne dönüyor. Bu oyundan önceki birkaç oyunda seri korku türünden ziyade önümüze çıkan her zombiyi delik deşik ettiğimiz sıradan aksiyon oyunlarına dönmüştü. Bu durum benim pek hoşuma gitmiyordu, bu yüzden de Resident Evil 5 ve 6'ya fazla zaman ayırmadım, benim için onlar çerezlik oyunlardı. Ancak 7. oyun ile birlikte seri artık o konsepti terk etti. Resident Evil 7 tam benim sevdiğim türde bir korku oyunu. Mermi dengesi iyi kurulmuş, ne düşmanlara şarjörlerce mermi boşaltabiliyoruz ne de sürekli mermisiz geziyoruz. Bölüm tasarımı oyunun en güçlü yanlarından, atmosfer, mekanlar oyunun konseptine tamamı ile uygun ve oyuncuyu içine çekmeyi başarıyor. Oynanış anlamında da oyun isteneni veriyor, vuruş hissi ve silahların ağırlığı oldukça iyi seviyede. Bunun yanında düşman ve silah çeşitliliği yetersiz. Oyunda kullanabildiğimiz çok az sayıda silah var, düşmanlar da aynı şekilde oldukça az çeşitliliğe sahip ve bu da bir yerden sonra sıkıcı olmaya başlıyor.


Oyunun en zayıf noktası ise bana kalırsa hikayesi. Evet bir şeyler yapmaya çalışmışlar ancak hikaye beni kendine çekemedi. Konsept olarak hikaye fena olmasa da işleniş ve karakterler sınıfta kalıyor. Özellikle de Zoe ile Mia arasında seçim yaptığımız kısım oyunun en saçma kısmıydı. Kim gerçekten sevgilisi yerine daha yeni bulduğu ve doğru dürüst tanımadığı birini kurtarmayı seçer ki? Bu kısım sırf "bakın bizim oyunumuzda seçim de var" demek için oyuna eklenmiş gibi geldi bana. Hikaye işlenişi genel olarak oldukça kopuk ve oldubittiye getirilmiş. Oyunun sonunda bir ters köşe yapılmış, açıkçası ben de öyle bir şey olacağını tahmin etmiyordum ancak şöyle bir sorun var; asıl canavarın nasıl o kadın olduğu doğru dürüst anlatılmıyor bile. Bölüm sonu canavarı savaşları da hikayeden sonra oyunun en zayıf tarafı diyebilirim, oyunda birkaç bölüm sonu canavarı savaşı bulunuyor ama ne yazık ki hiçbiri bende beklediğim etkiyi yaratamadı. Özellikle son bölüm sonu canavarı savaşı tam bir hayal kırıklığıydı.


Resident Evil 7: Biohazard türünün harika bir örneği. Hikaye ve bölüm sonu canavarları tarafında zayıf olsa da Resident Evil 7, keyifli oynanışı, atmosferi ve başarılı bölüm dizaynı ile Korku-Gerilim türünün en başarılı örneklerinden olmayı başarmış, akılda kalıcı bir yapım.

This might be my favorite Resident Evil game, if I'm being honest. It has a very cinematic feel but, not quite a Hollywood one, more like the Poughkeepsie tapes meets Texas Chain Saw Massacre.

Don't get me wrong, i love 4 and 2 just as much as anyone, but this shit is scary as fuck. It gets under my skin in a way the rest of the franchise doesn't. The first person perspective and claustrophobic environment work together in a way that just makes you feel doomed from the very beginning. Which you are.

Played in one sitting, 8 hours
Only played through the entire story and a bit of 21. There's one thing in 21 that is an absolute time waster of a gimmick that I can only recommend to play the Roblox equivalent of this gamemode coincidentally called Twenty One.

Generally, it's good. Quality, runs pretty well even on what you'd call.. 2013 hardware?
Story's alright, never been a lore nerd so it wasn't a high priority. Would entice someone else though.