Okay, I don't think of HFW any lesser than HZD but in terms of a story, HZD have big shoes to fill. HZD was fresh, it was amazing, the suspense of pursuing the main plot and the reveal was extremely good and HFW had to carry that torch.

I don't think it's this game's fault that I felt it being repititive, asking bigger questions, finding bigger answers, etc. I mean, HZD gives you so much to play already, I was in awe when that game came out so I could not imagine how could there be more to it but there was. Now the plot thickens but I'm not sure if it does in a good way and where it would end or it would become too big to chew in the end. I hope not.

The combat and the fluidity of it was still very enjoyable but at some points, there were too many things to choose that were not that different nor did they matter. I had a feeling that they nerf the weapons and the perks and I didn't feel like grinding all the challenges just to get those gold-tier bows to finish the game. Or that highlighted flyable machine? It came way tooo late in the game, for me.

Underwater details were amazing and the varieties of environment in the main mission were cool. That was the part I really enjoyed. On boring, nothing new parts, I had to tell myself constantly that this game was on the same timeline as HZD, nothing should be obligated to change or drastically improved from the first game that came before except for the graphics and some minor details, and then it would be amazing on its own because it has so many nice things and I don't regret playing it at all.

At this point, I'm waiting for the third one and if we're going to have a trilogy, I'm sure that as a 'whole', this Horizon series will hold a special place in my heart like Red Dead Redemption because I'm rooting for Elizabeth Sobeck/Aloy, always.

Anyway, RIP Lance Reddick, it won't be the same without you, man. Sylens is, without a doubt, my most favourite character in the game.

-----

คะแนนรวม: 9/10 ทุกด้านให้เต็ม/เกือบเต็ม เนื้อเรื่องให้ 8.5 ชอบภาคแรกมากกว่า ภาคแรกเราวิ่งตามโปรเจ็ค Zero Dawn มันเลยปังกระแทกใจพอเราได้คำตอบ ภาคนี้เนื้อเรื่องซับซ้อนขึ้น สเกลใหญ่ขึ้น ตัวละครดี ๆ เยอะมากและนักแสดงโมชั่นแคปก็ดีจริง ๆ เพียงแต่เรายังรู้สึกว่าตัวละครบางตัวปูมาค่อนข้างน่าเกรงขามแต่ตอนท้ายไม่ค่อยเจ๋งสมกับที่ปูมาเท่าไหร่ ซึ่งจะมองว่าเป็นเพราะพล็อตที่ยิ่งใหญ่บีบให้ทุกอย่างเล็กลงก็ใช่ ถือว่าใช้ได้ไม่แย่ แต่หวังว่ามันจะลงตัวกว่านี้นิดหนึ่ง

ส่วนตัวละครที่เราชอบที่สุดอย่าง Sylens ก็ถ่ายทอดได้ดีเหมือนเดิม ดียิ่งกว่าเดิม เป็นคนมีเหตุผลเป้าหมายชัด ทำทุกอย่างเพื่อไปให้ถึง คงตัวตนเสมอต้นเสมอปลาย สมกับที่พูดเอาไว้กับ Aloy ในจังหวะหนึ่งว่า “คนแบบเรา ๆ เส้นทางที่พวกเราเดินนั้นโดดเดี่ยว” เกือบจะเป็นเมนทอร์/เป็นสหายคนเดียวแล้วที่น่าจะเข้าใจภาระของ Aloy ที่สุดแต่ไม่ใช่ เกมสร้าง anti-hero ตัวนี้ได้ดีมาก

ตัวละครใหม่อย่าง Tilda ที่โผล่มาที่เป็นอีกตัวละครที่ชอบรองจาก Sylens ก็ดีมาก มีความลึกแบบที่ต้องเอาไปคิดต่อเองเพราะบทสนทนาไม่ได้เผยขนาดนั้นแต่มันแอบซ่อนอยู่ในรายละเอียด ตอนดูสัมภาษณ์ว่าตัวละครนี้มีความพิเศษก็ เออ พิเศษจริง เขาแคสต์คนเล่นได้ถูกคนจริง ๆ ขวัญใจฉันเอง 😭✨

มิติของตัวละครเก่า ๆ ชัดขึ้นโดยเฉพาะ Aloy เกมภาคนี้นำเสนอเรื่องความรัก/ความรู้สึก/ความผูกพันได้ดีขึ้น Aloy มีความเป็นมนุษย์เยอะขึ้นมาก ๆ เปิดใจรับมิตรภาพและความช่วยเหลือ เริ่มรู้จักสานสายใยกับคนอื่น เล่าความแตกต่างระหว่างตัว Aloy กับ Elisabet ได้ดีมาก จนจุดหนึ่งรู้สึกว่าการเป็น Aloy นี่อย่างกับคำสาปอะไรสักอย่าง ต้องเหนื่อยต้องทนแบกรับความรับผิดชอบมหาศาลขนาดนี้ได้ยังไง เกมยังเล่นเรื่องการหักหลัง/การพูดไม่หมด/การโกหกที่เกี่ยวข้องกับความต้องการของคนได้ดีด้วย ตรงนี้อยากอธิบายยืดยาวมาก ๆ แต่มันจะสปอยหมดทุกสิ่งทุกอย่าง

ตัวเกมเล่นสนุกเหมือนเดิม ติดขัดบ้างบางจุด เจอกลิทช์ประปราย เกมฟรีซ ฯลฯ ทำให้ต้องปิดเปิดเกมใหม่หรือโหลดใหม่หลายรอบอยู่แต่ทีมงานอัพแพทช์แก้อยู่เรื่อย ๆ แต่ไม่เจอบั๊กใหญ่ ๆ เลย การต่อสู้ยังลื่นไหลเฟี้ยวฟ้าว อาวุธมากมายให้เลือกใช้ซึ่งบอกตามตรงว่าแทบไม่ได้ใช้เลย มีกิจกรรมให้ทำเยอะ

ฉากสวยมากกกกกกก มีความหลากหลาย ทั้งป่า ทุ่ง หนอง ภูเขา ทะเลทราย ทะเล ต้นไม้ใบหญ้า การออกแบบชุด เมือง เลเวล หุ่นยนต์ การตั้งชื่อ เนื้อเรื่องย่อย ฯลฯ เจ๋งมาก เอกสารเยอะเหมาะกับคนชอบอ่าน ฉากยิบย่อยที่ดูออกว่าไม่ได้ผ่านโมแคปตัวละครยังมีอาการตาลอยหรือพูดแบบไม่มองหน้ากันหรือมองอะไรก็ไม่รู้อยู่บ้าง ตลกนิดหน่อยแต่พอทนได้ ดีกว่าภาคแรกเยอะที่ตัวละครทุกตัวสีหน้าไร้อารมณ์มาก มีโหมดถ่ายรูปที่ยังสนุกเหมือนเดิม

ที่อยากชมมาก ๆ เพราะเด่นมากคือความหลากหลายของภารกิจ ไม่มีความจำเจเลย ทั้งภารกิจเนื้อเรื่องหลัก เนื้อเรื่องย่อย และการสำรวจในเกม ปริมาณที่ใส่มา

กำลังพอเหมาะ ไม่ใช่แนวเดิมจนเฝือ ไม่เกิดความรู้สึกเบื่อว่าเอาอีกแล้วเหรอ คนหาย ต้องไปสืบหาอีกแล้วเหรอ หรือต้องไปทำลาย A B C D อีกแล้วเหรอ

สรุป: เป็นเกมกู้โลกที่ดี พล็อตดี ควรค่าแก่การไปหามาเล่น ตื่นเต้นและรอคอยเกมถัดไปมาก ๆ ขอบคุณ Guerilla Games

The story is good but the difficulty levels of some missions are through the roof. They expect me to race my clunky-ass Sentinel against a Sabre Turbo?

This game definitely taught me how to cheat. Stealing a tank and keeping it in a garage to get a leverage in some missions? Done. Refusing to drive a bike through checkpoints and using a helicopter instead? Hell yeah. Dropping a helicopter on your own mansion's rooftop in the last mission instead of getting ambushed? Sure. Destroying golf carts beforehand so your target can do nothing but flee on foot? Right on.

Fever 105, though, that is 5/5.