Küba'dan çıkan ilk indie oyun olması ilgimi çektiği için aldım, sıfır beklentiyle. Kısa bir platformer, ilk başta fazlasıyla kolay başlasa da sonrasında gittikçe zorlaşarak saç baş yolduracak seviyeye geliyor sonlara doğru. Art style bana çok hitap etti, bayıldım. Ost de aynı şekilde basit ve sürekli tekrar eden motiflerden oluşması oyuna cuk oturuyor ve atmosferden bizzat o sorumlu. Oyunun en sevdiğim kısımları bunlar zaten. Yarısında falan fazla basit bir combat sistemi ile devreyye giriyor, hiç sevmedim, özellikle combatin sıklığını gereksiz buldum, olmasa da olurdu bence. Hikayeden bişi anlamadım, oyunun da odağı değil pek zaten. Sırf art style ve ost için deneyim edilir.

Supergiant artık ne yapsa ilk günden şak diye alacağım muhtemelen. Henüz early access ama şimdiden harika ve fazlasıyla içerik var. Son bossları bir kaç kere dövdükten sonra şimdilik bırakıyorum, update geldikçe açıp oynarım, tam çıkmasını da bekleyebilirim emin olamadım. Yeni casti çok sevdim. Hecate ve melinoe highlight. Yeni weaponlar hakkında tamamen oturmuş bir fikrim yok henüz, aralında hiç sevemediklerim var ve hiçbiri çok eğlenceli gelmese de early access pürüzüdür eminim. Yeni boonlar ve tanrılar daha çok ilgimi çekiyor. Önceki oyundakilerin üstüne yüzlerce build daha mümkün muhtemelen. Şimdilik omega cast fazla op. ost tokatlıyor.

Hala oynuyorum, bitirince(bitirirsem) güncelleyeceğim. Remake'e nazaran daha iyi olsa da bu combat sistemini hala sevemedim, çok kötü oynuyorum biraz daha alışırsam ısınabilirim. Hikayeyi, karakterleri, worlbuildingi hiç sevmiyorum, özellikle hikaye açısından inanılmaz zayıf, nostalji beslemediğim için duygusal olarak da herhangi bir investmentım yok. Ayrıca yalvarırım sikindeki kıllar ağarmış japon erkekleri kadın karakterler yazıp tasarlamasın, özellikle son yıllarda square enix o kadar berbat ki bu konuda. FF16 Jill'e yapılan muameleyi aşamadım hala. Yuffie, aerith, tifa hepsi o kadar klişeyle dolu ki gerçekten dayanılmaz hale getiriyor benim için.
Bu arada remake/remaster kültüründen nefret ediyorum, ama çıktığı gün aldığım için problemin bir parçasıyım lol. Çok vasat, dragon's dogma 2 çıkına kadar bitiremezsem geri döneceğimi sanmıyorum.

güncelleme: neredeyse 3 aydır oynamama rağmen bitiremedim ve rafa kaldırıyorum, inanılmaz uzun bir oyun. Oynadıkça daha da ısındım ve vaktimi genellikle eğlenerek geçirdim. Mini gamelerin çoğu sarıyor, rastgeldiğim tüm queens blood rakipleriyle oynadım, çoğu minigamede en yüksek puanı almaya çalıştım falan, oyunun en eğlenceli tarafı buydu benim için. Geri kalanını hiç beğenmedim diyebilirim. Bu kadar uzun bir oyuna, ayakları üzerinde duracak bir hikaye yazabilecek kişi anasının karnından doğmadığı için hikaye ve anlatımı çok kötü. En başta açıkladığım gibi karaktleri sevmiyorum, evren de sıkıcı ve yaratıcılıktan uzak. Fikrimin kısmen değiştiği bi konu, combate alıştım ve sevmeye de başladım ama işlevsellikten daha çok havalı görünmek ve hissettirmek için yaratıldığı için en kötü FF combat sistemlerinden biri yine de. En büyük eleştirim ve uyuz olduğum kısım oyunun uzunluğu ve ubisoftificationı. Bir oyun, tüm yan görevleri ıvır zıvırı yapsam bile 100 saat sürmemeli ya. Ben bıktım artık bu trendden. Orijinal content var, yan görevleri yapmak istiyorum bu yüzden, cutscene var karakter gelişimi var (lol) kaçırmak istemiyorum bunu, ama yaparsam pacing bir o kadar daha dağılıyor ve ana hikayeden de bir o kadar uzaklaşıyorum. Side contet iyi bu oyunda bu arada, bir uğraş var kesinlikle, tüm yan görevlere mocap yapmışlar, eğlenceliler vs ama çok fazla var. 100-150 saat oynayacak bir derinliği de kesinlikle yok. Ne hikayede ne karakterlerde ne de combatte. Rebirth side contente bulaşmadan oyunları bitirmem gerektiğini hatırlattı bana. Bir ara bitirmek için dönerim belki.

Oynaması hatırladığım kadar eğlenceli değilmiş, farklı zamanlarda 2 kere oynamaya başlamıştım ama ilk defa bitirdim. Oynanış kısmında çok fazla yenilik çıkmıyor, ilk saatte ne yapıyorsam son saatte de birebir aynısını yapıyordum. 2-3 tane boss var, climaxte boss dahi yok random düşman vuruyosun 5 dakika boyunca. Hikaye çok kötü, çünkü yok. Worldbuilding harika ve en sevdiğim kısmı çok orijinal bi sunumu var, sürekli merak hissi uyandırıp deneyimi taze tutabiliyor bu yüzden. Remedy sanki bi dizi film çekse rahatlayacak gibi ama bakalım ikinci oyun için heyecanlıyım.

Görüntü ses mes setup falan her şey harika ama henüz ilk saatlerden çok fazla backtracking ve deneme yanılma mevcut. Oyunun yeni mekanikleri hiç olmamış, eğlendirmekten ziyade frustrate ediyor daha çok. Alan wake'i oynadığım kısımdaki gameplay loopa en fazla bir kaç saat dayanabildim. Survival horrora yenilik getirmeye okayim fakat bu şekil değil, janrı 3rd person shootera çevirmeyi de hiçbir zaman anlayamayacağım.
-------------------------
Yarım bırakınca kötü hissedip bitirdim, bir puan yükselttim. Yeni mekanikler gerçekten olmamış, mind palace ve writer's room o kadar gereksiz ki, zaman zaman Saga'nın dosyalarını düzenleyeyim delilleri doğru yerlere koyayım profil çıkarayım derken 15 dakika bununla uğraştırıyor oyun, defalarca. Hikaye eleştirilemeyecek kadar convoluted, şu şu olmamış desem biri çıkıp ama o aslında öyle değil böyle diyecek gibi hissediyorum, sayısız ucuz jumpscare var, kim neden iyi bir fikir olduğunu düşündü hiçbir fikrim yok. Presentation havalı, oyun çok iyi görünüyor, minik minik buglar dolu. All in all oynamaktan zevk almadım ama deneyimlediğim için memnunum, Control'dan sonra oynaması bu kadar kötü hissettiren bir oyun yapabilmeleri çok ilginç, canım Control çekti